domingo, 2 de septiembre de 2012

Titonite pezoñenta


                                                                                                                                                      Peveloz, curso 2011-12, 1º de ESO

Isto era un día de outubro de 2011. Volvía do instituto cos meus amigos. Cheguei á miña casa e vin a toda a familia triste. Axiña descubrín que o meu chihuahua Thor estaba na súa cama. Miña nai díxome que levaba toda a mañá moi mal e que xa chamara ao veterinario e que viría pola tarde. Despois de comer chegou e dixo que tiña titonite pezoñenta.
Resulta que a titonite pezoñenta era unha enfermidade do corazón que tiñan os cans. O antídoto custaba moito diñeiro, así que cancelei as miñas actividades estraescolares e púxenme de empregado na librería de enfronte da miña casa. Nada máis saír do instituto ía á librería. Pero quedábame sen tempo para as tarefas do instituto. Así que deixei de ir ás clases para traballar tamén pola mañá. Gañaba moi poucos cartos. Acercábase o meu cumpreanos e eu estaba moi triste. Todo o que me regalaban cambiábao por diñeiro, pero non me chegaba nin á metade do precio do antídoto. Entón un día o meu padriño Carlos veu á miña casa de visita e viu que estaba moi disgustado, deume unha caixa pequena envolta cun papel de agasallo.
Abrino e, ¡alí estaba o antídoto! Díxome que era o meu regalo de “cumpre”. Deille o remedio a Thor e el curouse. De aí en diante a vida cambioume. Débolle unha ao meu padriño.

                                                                            Peveloz, curso 2011-12, 1º de ESO

No hay comentarios:

Publicar un comentario